پشیمانی از مهاجرت به کانادا

نکند بعد از مهاجرت پشیمان شوم!

اگر نگران پشیمانی از مهاجرت به کانادا هستید و همیشه با خودتان کلنجار می‌روید و به این موضوع فکر می‌کنید، حتما این مطلب را بخوانید. چون سر در گمی و نگرانی شما کاملا طبیعی است. در واقع اگر اینطور نباشد عجیب است. این مطلب می‌تواند کمک بزرگی برای تصمیم گیری راحت‌تر باشد. 

اگر بخواهم خیلی کلی و خلاصه بگویم، در کانادا رفاه اجتماعی بالاتر است. مثل آموزش، امنیت، کیفیت مواد غذایی، آلودگی هوا، بهداشت، نظم اجتماعی و ... و این‌ها برای همه است. اما در مورد رفاه فردی، "معمولا" کسانی که در ایران از نظر مالی از سطح متوسط پایین‌تر هستند، رفاه فردیشان در کانادا بالاتر است.

بگذارید با مثال این موارد را توضیح دهم. کسی که در ایران روزی ١٢ ساعت کار می‌کند، یک خانه‌ی کوچک ارزان قیمت و یک پراید دارد ( لطفا کسی من را قضاوت نکند، قصد من شفاف سازی است. خودم سال ٨٠ تا ٨٥ پراید داشتم) سالی هم یک هفته مسافرت می‌رود، اگر به کانادا برود و خودش و همسرش روزی ٨ - ١٠ ساعت کار کنند، یک ماشین تویوتا ٢٠١٢ می‌خرد و یک خانه‌ی ٦٠-٧٠ متری در جایی بهتر از مرکز شهر تهران اجاره می‌کند. فرزندش هم در مدرسه‌ای ثبت نام می‌کند که خیلی از مدارس تهران بهتر است. خدمات بهداشتی‌ای هم که می‌گیرد از تمام بیمارستان‌های تهران بهتر است. آب و هوا و امنیت و غذا هم که همه می‌دانیم کلا متفاوت است. پس این خانواده بجز وابستگی‌های عاطفی و زبان و فرهنگی که حسابشان جدا است، چیزهای با ارزشی به دست آورده است. 

اما کسی که ماشین چند صد میلیونی و گوشی روز دارد، در خانه‌اش کارگر دارد، سالانه چندین سفر خارجی می‌رود، سر کار برایش چایی می‌ریزند، هروقت هوس کند به تعطیلات می‌رود، یا هر وقت در آینه احساس کند صورتش کمی چین و چروک دارد و بوتاکس می‌زند، در کانادا این‌ها را نخواهد داشت. اما همچنان از رفاه عمومی بهره مند است و باید خودش و همسرش روزی ٨ - ١٠ ساعت کار کنند. معمولا در این مواقع اصطلاحا توی ذوقشان می‌خورد. مگر اینکه واقعا برای آن جنبه‌های اجتماعی و عمومی آنقدر ارزش قائل باشند که این مسائل شخصی در دراز مدت اذیتشان نکند. 

مطمئنا هر تصمیمی در هر زمانی که گرفته می‌شود بر اساس اطلاعات و نیازهای همان زمان است. پس آن تصمیم درست است. فقط باید دلایلمان را روی کاغذ بنویسیم و تصمیممان هرچه باشد، هر وقت به خودمان گفتیم "ای کاش" دلایلمان از تصمیمی که گرفته‌بودیم را بخوانیم و مرور کنیم (مطمئنم ای کاش دُمش رو می‌ذاره رو کولش و در می‌ره) پس اگر به کانادا آمده‌اید و فکر پشیمانی از مهاجرت به کانادا ول کنتان نیست، حتما دلایل مهاجرت خود را مرور کنید. اگر هم به فکر مهاجرت هستید و از پشیمانی از مهاجرت به کانادا می‌ترسید، حتما با توجه به مطالب بالا بهترین تصمیم ممکن را بگیرید و دلایل خود از تصمیمتان را نیز یادداشت کنید.

چه کنیم که دچار پشیمانی از مهاجرت به کانادا نشویم؟ 

بگذارید ابتدا داستان مهاجرت به اصفهان را برای شما تعریف کنم. بعد از به موضوع مهاجرت به کانادا بر می‌گردم. 

تقریبا می‌توانم بگویم که هرکدام از ما حداقل یک بار اصفهان رفتیم و چند روزی بودیم، حالا من یا یک دوست صمیمی یا یکی از بستگان درجه یک شما به شما پیشنهاد می‌دهد که برای کار و زندگی به اصفهان بروید. شما هم با پرس‌وجو از این و آن و گوگل عزیز اطلاعاتتان را تکمیل‌تر می‌کنید و یکی دو تا سفر هم دوباره می‌روید به اصفهان و با چشم خریدار آنالیز می‌کنید و بعد خانه و زندگی را جمع می‌کنید و می‌روید. 

بیایید عملکرد مهاجرت شما به اصفهان را با هم یک مروری بکنیم. شما با اینکه زبان اصفهان فارسی است و قوانین هم با بقیه‌ی شهرهای ایران یکی است و یک بارهم رفتید، باز هم یکی دوتا سفر می‌روید بعد تصمیم قطعی می‌گیرید و اقدام می‌کنید. 

حال بیایید عملکرد مهاجرت به کانادای اکثر هموطن‌هایمان را بررسی کنیم. از چهار نفر می‌پرسیم و تصمیم می‌گیریم و جمع و جور می‌کنیم و با چمدان‌هایمان سوار هواپیما می‌شویم و می‌رویم. این مثل این می‌ماند که ما بدون تحقیق حضوری زندگی را جمع کنیم و با چمدان‌هایمان برویم وسط میدان نقش جهان بگوییم سلام ما آمدیم. این میدان مطالعه نشده برای مهاجر کم اطلاع دیگر محل تفریح نیست و تبدیل به میدان مین گذاری شده می‌شود و شاید تاوان زیاد از ما بگیرد. به همین دلیل است که برخی از هم‌وطنانمان از مهاجرت به کانادا پشیمان می‌شوند. 

من برای خیلی از سوال‌هایم هیچ جوابی ندارم. این هم یکی از آن‌ها. دوستان، خانم‌ها، آقایان مگر زندگیتان را از داخل جوب آب در آوردید که ندیده و نشناخته می‌زنید زیر بغلتان و می‌روید این ور و آن ور؟ یک کفش می‌خواهید بخرید ده تا مغازه می‌روید، سه هزار دلار خرجش است. یکی از اعضای خانواده بیست روز، دو هفته، یک ماه یا برای هر مدتی، برود خوب بررسی کند. هم مقدمات رفتن را فراهم کند هم برود و از نزدیک ببیند که چه خبر است؟ چه جوری است؟ یک برآوردی بکند که اصلا می‌پسندد یا خیر؟ حتی برگردد ایران یک دو ماهی سبک سنگین کند و بعد جمع و جور  کند و بلیط بخرد به سمت آرزوها پرواز کند. 

لطفا و خواهشا کمی مواظب خودمان باشیم. تو رو خدا با این موضوع کمی منطقی‌تر برخورد کنیم نه هیجانی و احساسی. با این سه هزار دلار کلی می‌توانید فشار و استرس و ریسک را کاهش بدهید و خیلی راحت‌تر در این مسیر حرکت کنید. حتی در بلند مدت این پول به شما بر می‌گردد. 

البته همیشه بهتر است یک بار دیگر وضعیت خود را بررسی کنیم تا پشیمانی از مهاجرت به کانادا اذیتمان نکند. 

همه می‌دانیم که پروسه‌ی مهاجرت زمان بر است و بسته به شرایط و روش مهاجرت بین یک سال تا ده سال طول می‌کشد. حالا شاید بگویید که نمی‌توان کاری کرد و باید منتظر بود. بله درست می‌گویید. ولی بیایید با هم از یک زاویه دید دیگر به این موضوع نگاه کنیم. 

چیزی که در ادامه می‌نویسم در کل زندگی، و مخصوصا درباره‌ی مهاجرت مصداق دارد. پس لطفا با دقت مطالعه کنید. ما در یک زمان بر اساس شرایط و نیازهایمان تصمیم به انجام عملی می‌گیریم. بعد از گذشت زمان، شرایط و نیازهای ما می‌تواند تغییرات جزیی یا کلی داشته باشد. به عبارتی اگر زمان تصمیم به انجام کاری متفاوت از زمان انجام آن کار باشد، می‌بایست در زمان اقدام و عمل مجددا علت و شرایط به وجود آمدن آن تصمیم را مجددا بررسی کرد و دوباره تصمیم گرفت.

در واقع مهاجرت به این شکل است که ما در یک سنی و یک وضعیت خانوادگی و کاری و غیره تصمیم می‌گیریم و تشکیل پرونده می‌دهیم، مدتی بعد که معمولا بازه‌ی بزرگی است امکان مهاجرت خواهیم داشت. در این زمان خیلی از پارامترها می‌توانند تغییر جدی داشته باشند. چیزی که مدت‌ها دنبالش بودید و کلی برایش زحمت کشیدید و هزینه کردید، بعد از انتظار فراوان به نتیجه رسیده است. کاملا قابل درک است که بی‌طرفانه بررسی کردن این موضوع می‌تواند خیلی خیلی سخت باشد. ولی واقعیت این است که اگر بی‌طرفانه بررسی نکنید، شاید به خودتان ضربه‌ی محکمی بزنید. 

یک مثال: شما معده درد شدید دارید و می‌روید دکتر که برایتان مقداری دارو تجویز کند. اما داروها کمیاب هستند و دو هفته‌ای طول می‌کشد تا بتوانید با کلی زحمت و هزینه و به این و آن رو انداختن تهیه‌شان کنید. وقتی که داروها به دستتان می‌رسد دیگر مشکل معده‌ی شما هم بر طرف شده است. در این شرایط شما چه می‌کنید؟ داروها را مصرف می‌کنید؟ بعید می‌دانم مصرف کنید. این مثال خیلی جاها به خصوص درباره‌ی مهاجرت مصداق دارد. 

امیدوارم بهترین تصمیم‌ها را بگیرید. اگرچه باید پذیرفت که اشتباه کردن کاملا طبیعی است و اگر اشتباه کردیم نباید خودمان را سرزنش کنیم. 

فراموش نکنید که خوشبختی از دریچه چشم آدم‌ها و براساس ملاک‌های آدم‌ها است.

پس به انتخاب هم احترام بگذاریم.

اگر می‌خواهید به کانادا مهاجرت کنید، مقاله‌ای که به زودی با عنوان بهترین وکیل مهاجرت به کانادا منتشر می‌کنم را بخوانید. 

لطفا هر سوالی درباره‌ی تجربه های شخصی مهاجرت به کانادا دارید، در بخش کامنت بنویسید تا تجربه‌های خودم را با شما در میان بگذارم. بهترین‌ها را برایتان آرزو می‌کنم.

این مقاله برای ارایه نکات مفید و بر اساس تجربیات شخصی و مشاهدات مشتریان و دوستان من نوشته شده است. هدف از اشتراک‌گذاری آن، کمک به جامعه فارسی‌زبان برای داشتن یک فرایند مهاجرتی آسان‌تر است. تخصص من در زمینه املاک ونکوور (خرید، فروش و سرمایه گذاری) است.

شاد و پیروز باشید

محسن صانعی

(راه‌های ارتباط با ما)